Jako mała dziewczynka wiele słyszałam o Janie Pawle II. Rodzice opowiadali o tym, jak udzielił wsparcia rodakom w okresie stanu wojennego i miłości, którą darzył bliźnich. Utożsamiałam go za kogoś bardzo ważnego, dlatego poruszyła mnie jego śmierć i smutek pozostał w sercu na długo.

Kim właściwie był dla mnie Jan Paweł II? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w poniższej pracy.
Karol Wojtyła od zawsze był dla mnie szczególną osobą, godną naśladowania, autorytetem oraz nauczycielem życia. Podziwiałam go za jego wielkoduszność - nie potrafił przejść obojętnie obok ludzkiego cierpienia. Warto wspomnieć, iż modlił się w intencji pokrzywdzonych, a także udzielał im błogosławieństwa. Był dla mnie świadkiem Nadziei oraz człowiekiem wielkiej myśli i czynu, postrzegałam go nie tylko jako Ojca narodu polskiego, ale również wszystkich nacji. Ponadto Jan Paweł II, mimo iż nie ma go już z nami, wciąż pozostaje dla wielu wiernych drogowskazem życia", pokazuje jak postępować, aby pielęgnować swoją wiarę i zbliżyć nas do Boga.
Imponował mi tym, że szanował wyznawców innych religii. Wszystkich ludzi traktował jednakowo, gdyż według niego najważniejsze był człowiek, a nie jego pochodzenie i posiadanie. Uważał, iż młodzież ma w dużej mierze wpływ na przyszłość świata, pokładał w nas swoją nadzieję, a także organizował spotkania, które miały na celu umocnienie wiary wśród młodych ludzi. Był dla mnie oraz moich rówieśników niczym drugi ojciec, wspierający nas w rozwoju duchowym. Podsumowując Karol Wojtyła to ucieleśnienie ludzkiego miłosierdzia i chęci niesienia pomocy drugiemu człowiekowi.

Aleksandra WOŹNIAK i Natalia BOGUCKA – uczennice kl. IIIB
Gimnazjum Nr 1 w Oławie
Katechetki: mgr Ewa Piękoś i mgr Elżbieta Zarówna