16 października 1978 roku Karol Wojtyła został wybrany na papieża. Nie wszystkim podobał się ten fakt, jednak naród polski nie zwątpił w działania Polaka. Nikt nie przypusz-czał, że Wojtyła będzie tak cenionym papieżem przez wielu biskupów czy kardynałów.

Jan Paweł II jest dla mnie szczególną osobą. Odznaczał się wielką miłością wobec bliźniego, szczerością i zamiłowaniem do tego co robił i jaką rolę pełnił. Nie poddawał się w życiu. Każdą swoją pracę starał się wykonywać do końca. To co zaczął musiał skończyć. Jako młody człowiek kształcił się na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Posiadał wielki zapał do nauki.
Uwielbiał też sport. Lubił teatr. W wieku 20 lat zaczął tworzyć własne poezje. Posiadał wykształcenie, które dało mu wiele perspektyw na życie. Był poetą, aktorem, pedagogiem, dramaturgiem. Jako poeta pisał cudowne książki, które miały przekazywać ludziom to co jest dla nich najważniejsze. Każdy kto przeczytał choć jedną książkę Ojca Świętego jest zachwycony i jednocześnie wzruszony. Był człowiekiem skromnym. Cieszył się z najmniejszych drobiazgów co oznacza, że w życiu nie potrzebujemy dużego bogactwa, aby być szczęśliwym. Wystarczy nam uśmiech bliskiej nam osoby, aby poczuć się docenio-nym. Wojtyła dał ludziom nadzieję na lepsze jutro. Miał w sobie wiele entuzjazmu, którym starał się zarażać ludzi. Papież przebył długą i ciężką drogę w swoim życiu. Szybko stracił rodziców co było dla niego ogromnym szokiem ale i też bólem, lecz pomimo tego nie poddał się. Nawet w najgorszych sytuacjach, w których wydaje nam się że nie będzie już lepiej trzeba wstać i pokazać innym, że jest się twardym. Tego m.in. nauczył nas papież.
13 maja 1981 roku kiedy to Jan Paweł II został postrzelony, był w ciężkim stanie. Leżąc w szpitalu wypowiedział słowa „Jedna ręka strzelała, a druga kierowała kulę". Te słowa pokazują nam, jakim Ojciec Święty był człowiekiem.
Papież wybaczył sprawcy zamachu. Zdecydował się na coś na co my obecnie nie bylibyśmy w stanie. Nie czuł do niego nienawiści, ponieważ sądził, że każdy człowiek z natury jest dobry. Są tylko siły, które mogą nim w zły sposób pokierować i zmienić jego życie, czasem nie odwracalnie. Szanuję naszego kochanego papieża za to co zrobił. Za to, że wybaczył i nie okazał złości, ponieważ ja nie potrafiłabym tego zrobić, dlatego chcę się tego nauczyć.
Jedną z cech, która mnie urzekła w Ojcu Świętym to to, że nie potrafił przejść obojętnie wobec drugiego człowieka. Jako osoba bezinteresowna pomagał wielu ludziom i nie chciał nic w zamian. Każdy kto go widział mówił, że przeżył coś co zapamięta do końca życia. Samo spotkanie, zobaczenie go dawało ludziom wiarę, że jest po co żyć. Możemy być dumni z papieża Polaka. Znał wiele języków, dlatego podróżował po całym świecie. Wszystkie kraje przyjmowały go z wielką radością. Były pozytywnie nastawione do jego wizyty w danym kraju. Taką też przyjaźnią Karol Wojtyła obdarzył te narody.
Ojciec Święty był zawsze uśmiechnięty, radosny, pogodny. Organizował spotkania z młodzieżą, dzięki którym zapoczątkował pewną tradycję, która została nazwana Światowymi Dniami Młodzieży. Sądził, że młodzież jest przyszłością świata.
To dzięki nam świat się zmieni, ale to od nas będzie zależeć czy na dobre czy też nie.
Jako papież w niezwykły sposób potrafił jednoczyć się z nami. Poświęcał nam dużo czasu.
Jest dla mnie autorytetem. Szanował wszystkich ludzi. Nikogo nie obrażał ani nie poniżał. Ja też tego nie lubię. Staram się czerpać różnorodne wzory postępowania, które pozostawił. Mottem jego pontyfikatu uczynił zawołanie „Totus Tuus", co oznaczało „Cały Twój".. W jego testamencie można było dopatrzeć się tych słów. Kiedy na spotkaniach z ludźmi wychodził do nich było słychać okrzyki „Totus Tuus".
Karol Woj tyła był i jest dla mnie nauczycielem życia. Starał się pokazać nam wszystkim to, co przeoczyliśmy. Pokazał nam inne, nowe spojrzenie na świat, by stał się on lepszy.
Dzięki tej nauce okazało się, że każdy problem jesteśmy w stanie rozwiązać tylko potrzebujemy chęci. Musimy stawić im czoło. Jan Paweł II jest znakiem pewnych przemian. Jako głowa Kościoła katolickiego przeprowadził kilka reform w Kościele, które zaimponowały duchownym i zostały przyjęte. Głosząc Słowo Boże każdy słuchał i wpatrywał się w Ojca Świętego. Ja również brałam sobie do serca jego nauczanie.
Jest osobą godną do naśladowania. Stał się kimś kim chcielibyśmy być, lecz nigdy tego nie osiągniemy, ponieważ taki człowiek jak Jan Paweł II był tylko jeden i nikt go nie zastąpi. Był wykształcony ale życiowy. Dostrzegał nawet najmniejsze dobro. Czasem popełniał błędy jak każdy człowiek, który ma do nich prawo, ale starał się je naprawiać i zawsze się to mu udawało. Odpowiadając na pytanie „Kim jest dla mnie Jan Paweł II ?" odpowiadam, że jest dla mnie wielkim człowiekiem o kochającym sercu. Zawsze był, jest i będzie moim autorytetem i będę się starała kierować w życiu tym czego mnie nauczył. Mam nadzieję, że ludzie nigdy nie zapomną tak wielkiego człowieka i tego co dla nas zrobił.

Sandra Chmielewska – uczennica kl. IIIB
Gimnazjum w ZS w Siedlcu
katecheta: dr Piotr Ćwikliński