Gdy gwiazdy na niebie się iskrzą
On pośród tych gwiazd na niebie czuwa.
O brzasku porannym niczym rosa na liściach
Pozostawia dobroć swą w naszych duszach.
Dla mnie On światłem, co mrok pokona,
Dla mnie On wolnością od świata szarego.
Gdy zbłądzę, gdy się potknę
On pomocną dłoń mi poda.
Dla mnie zawsze drogowskazem
Na tej życia trudnej drodze.
Jednym węzłem łączył ludzi,
Gdy solidarności dawał znak.
Tyle zrobił, tyle przeżył,
Tyle za Nim poszło dusz.
Smutek spalił, żal wygonił
W ludzkich sercach rany zagoił.
Dla mnie wszystkim był i wciąż zostanie.
Nawet teraz, gdy ręce ku górze wznoszę
I Modlitwę do Niego zaczynam.
On w niebie święty, czuwa nad spokojem.
Jeden człowiek wiele serc.

Weronika BIHL, kl. II F, Gimnazjum Nr 1 we Wrocławiu
Katecheta p. mgr Bożena DRAB